Té? Dat bepalen we zelf wel! Lees het in deze nieuwe column van Noks.

Alles is wat té bij hoogbegaafden

“Misschien moeten hoogbegaafden niet de gehele bijsluiter van een geneesmiddel lezen?” Dat suggereerde iemand recent, toen ik vertelde dat ik vaak van hoogbegaafden hoor dat ze bijwerkingen ervaren. Dat vond ik een grappige opmerking! Want natuurlijk lezen veel hoogbegaafden die bijsluiter en dan ook nog tot in detail. Ik ervaarde deze opmerking meteen ook als kritiek op de wijze van leven van veel hoogbegaafden: sterk bewust, gericht op het vergaren van veel en liefst betrouwbare informatie, sterk autonoom.
Er zijn mensen die menen dat hoogbegaafden op verschillende gebieden té zijn: té kritisch, té gedetailleerd, té emotioneel en ga zo maar door. “Alles waar ‘te’ voor staat is niet goed, behalve ‘tevreden’”, die stelling kregen velen van ons mee. Die uitspraak gaat uit van een norm. Wat zou dan de norm zijn en wie bepaalt dat?
Ik stel voor dat we zelf onze norm maken. Wij bepalen zelf wel of we té … zijn. Ik maak dan altijd wel een afweging: wat is goed voor onszelf en wat is goed voor anderen? Ik vind dat we onszelf en anderen geen schade moeten berokkenen. Ons ‘té ….’ zijn kan namelijk ook tot hele mooie dingen leiden.