Foto: Gijs de Kruijf (c)

Column #58 Noks Nauta: Hoogbegaafd in crisistijd (5)

In de serie “Hoogbegaafd in crisistijd” weer een nieuwe column van Noks Nauta.  Deze keer over sociale onthouding.

Hoogbegaafd in crisistijd (5)

Het woord ‘sociale onthouding’ raakt me. Ik heb er zelf mee te maken, ik zie (klein)kinderen en vrienden niet, kan ze niet knuffelen en geen leuke dingen doen samen. Wat is het mechanisme van ‘onthouding’? Zijn hoogbegaafden er beter of slechter in dan gemiddeld? Dat brengt me op het bekende Marshmallow experiment uit 1972. Een korte beschrijving.

Een onderzoeker zet een kind (3 tot 6 jaar) in een kamer met een schoteltje met een marshmallow. De onderzoeker legt uit dat hij of zij even weg moet en zo weer terugkomt. Als het kind de marshmallow laat liggen, dus niet opeet, dan krijgt hij of zij er straks een bij. Wat doet het kind? Daar zijn video-opnames van gemaakt. Kinderen verschillen in hun reacties. Eén van de resultaten: Effective delay of gratification depends heavily on the cognitive avoidance or suppression of the reward objects while waiting for them to be delivered.

Cognitieve vermogens helpen dus bij onthouding. Maar er is meer. Later vond men dat ook vertrouwen in de terugkeer van de onderzoeker meespeelt. Vertrouwen en hechting (attachment) zijn ook belangrijke factoren in de ontwikkeling van hoogbegaafden. Lees daarover in het recente boek van Sonja Falck.

Falck, S. (2019). Extreme Intelligence: Development, Predicaments, Implications. Abingdon-on-Thames:  Routledge.

https://ihbv.nl/recensie-extreme-intelligence/