Column #72 Noks Nauta: “You exist too much”

Een nieuwe column van Noks.

Dit is de titel van een roman die ik zojuist las. De hoofdpersoon, een Palestijns-Amerikaanse vrouw, kreeg dit al op jonge leeftijd van haar moeder te horen. En zij ervaarde dat, heel invoelbaar, als verwijt. Met alle implicaties voor haar verdere leven en de relaties die ze heeft als volwassene. Het woord hoogbegaafd komt niet in het boek voor, maar ik herken in de hoofdpersoon wel kenmerken ervan. 

Zelf voel ik soms ook dat ik ‘teveel besta’, ook zonder dat het letterlijk zo wordt gezegd. In situaties waarin ik geen verbinding voel en denk: ik besta teveel, ik ben té. Te intens, te enthousiast, te actief en ga zo maar door. Zie ook het lijstje van Jacobsen (1999) met kritiek die hoogbegaafden vaak krijgen. Je kunt natuurlijk niet letterlijk ‘teveel bestaan’. Je komt op de wereld zoals jij bent, een uniek persoon.  

Ik herken het gevoel van dat kind. En ik wil er iets positiefs mee doen. Ik wil mijn teveel niet weg laten lekken. “Ik heb overcapaciteit” zeg ik soms als uitleg, niet als excuus. Met overcapaciteit kun je mooie dingen doen. Ik stop mijn ‘teveel’ het liefst in zinvolle projecten en positieve contacten.

Arafat, Z. (2020). You exist too much. Catapult. EAN 978 1948 2265 09
Jacobsen, M.-E. (1999). The Gifted Adult. New York: Ballantine Books. ISBN 0 345 43492 7