In het grotere geheel

In een kinderboek dat ik bij het inpakken voor mijn verhuizing tegenkwam stond voorin mijn naam en adres: Noksje Nauta, Stadionkade 22, Amsterdam, Nederland, Europa, Wereld. Blijkbaar voelde ik me als kind al onderdeel van een groter geheel. Een voorbeeld van existentieel voelen, een verschijnsel dat hoogbegaafden vaak al jong ervaren?

Soms negatief geduid als ‘je teveel het leed van de wereld aantrekken’? Ik kijk liever naar de positieve kanten.    

In de discussies over de Coronaregels voel ik dit ook. Ik wil natuurlijk graag mijn naasten zien, en Kerstmis is daar een aanleiding voor. Maar als de regels gemaakt zijn om de volksgezondheid te beschermen, dan ben ik naast moeder, oma en vriendin ook wereldburger. Ik heb daarmee geen oordeel over de beslissingen die anderen nemen. Want ik begrijp ook dat anderen hun eigen afwegingen maken.  

Morele afwegingen zijn altijd persoonlijk gekleurd. Het delen van die achterliggende afwegingen met elkaar en die accepteren zoals ze zijn, kan helpen om elkaar beter te begrijpen. Ik wens iedereen hele fijne Kerstdagen toe en hoop dat vrede, die in veel kerstboodschappen zit, op alle manieren, in het kleine en in het grote, tot uiting mag komen!