Recensie door Noks Nauta over ‘De eenzaamheidsparadox’

Noks Nauta schreef de volgende recensie over ‘De eenzaamheidsparadox’.

Over onze recensies

Titel: ‘De eenzaamheidsparadox’
Auteur: Jeannette Rijks
ISBN: 9789463712385
Uitgeverij: Van Gompel & Svacina

Beschrijving van het boek

Jeannette Rijks is al meer dan twintig jaar professioneel bezig met het thema eenzaamheid. Ze diept het fenomeen eenzaamheid uit: wat is het, wat is het niet, wat is het probleem eigenlijk? Deel I Wat moet je weten? Geeft uitgebreide informatie, gebaseerd op die twintig jaar literatuur en professionele ervaringen. Deel II heet ‘Weten wat je voor jezelf kunt doen’ en deel III ‘Weten wat je kunt doen voor een ander’.

Met het boek wil ze bereiken dat mensen die iets aan eenzaamheid willen doen weten waar ze mee te maken hebben. Haar wens is dat minder mensen dan nu (naar schatting 40% en op alle leeftijden dus niet alleen bij ouderen) eenzaamheid voelen, omdat eenzaamheid schadelijk is, zowel voor de mentale als voor de fysieke gezondheid.

Bespreking

Ik ben het boek gaan lezen omdat hoogbegaafde volwassenen ook nogal eens vertellen over eenzaamheid in de vorm van geen aansluiting, geen verbinding vinden.

Het boek leest prettig én heeft een hoge informatiedichtheid. De belangrijkste boodschap, namelijk dat eenzaamheid niet iets is dat je met programma’s oplost, is naar mijn mening zeer goed onderbouwd.

Eenzaamheid is in dit boek beschreven als een reactie van het lichaam op een tekort. Een tekort in relaties. De drie dimensies van verbondenheid op pagina 83 geven daar goed zicht op: Van jezelf houden, je verbonden voelen met anderen en je relatie met het Grotere Geheel. Als je die drie dimensies van verbondenheid kent, kun je ook begrijpen waar bij jou de behoeften zijn en in hoeverre ze worden vervuld. De visie van Jeannette Rijks is: Eenzaamheid is het fysiek ervaren gebrek aan gezonde patronen van verbinding met andere mensen. Het is dus een individuele ervaring.

Dat impliceert dat programma’s die hier geen rekening mee houden, dus niet werken. Belangrijk is dat mensen die langdurig gevoelens van eenzaamheid hebben, daar hulp bij vragen. Ik kan dit advies van harte ondersteunen. Er wordt in het boek ook bij verteld aan welke eisen die hulp dan moet voldoen.

Voor wie is dit boek aan te raden?

Ik raad het boek aan hoogbegaafde volwassenen aan omdat het heldere informatie over eenzaamheid geeft en juist voor deze doelgroep is dat van belang voor de onderbouwing om hun eigen zoektocht naar eventuele eenzaamheid in te zetten of te vervolgen. De auteur beschrijft ook haar eigen zoektocht (al is die beslist niet te nadrukkelijk in het boek aanwezig) en die ervaring biedt zeker ook herkenning aan hoogbegaafden.

Ik meen dat ook professionals die met hoogbegaafden werken hier veel uit kunnen halen. Om hun cliënten beter te begrijpen en om samen aanknopingspunten te vinden om uit de eenzaamheid te komen.

Ik denk dat het ook voor bijvoorbeeld leerkrachten en ouders van hoogbegaafde kinderen veel kan bieden. Er zijn ook kinderen die eenzaamheid voelen en hoe eerder je hen iets kunt bieden om daar mee om te gaan, hoe beter.

Noks Nauta, niet praktiserend arts, psycholoog, auteur van boeken over hoogbegaafdheid, ere-bestuurslid en wetenschappelijk medewerker van het IHBV.